Świdośliwa olcholistna ’Smoky’ (Amelanchier alnifolia ’Smoky’)

Opis ogólny: Jest to najsłodsza i najobficiej plonująca odmiana. Dorasta do 4,5 m wysokości. Owoce mogą być przeznaczone do przetwórstwa bądź też do spożywania ‘prosto z krzaka’. Odporna na szkodniki i choroby. Jest to odmiana bardzo często wykorzystywana na plantacjach ze względu na najwyższe plonowanie.

Kwitnienie: Kwitnie w maju

Owoce: Duże, niebieskoczarne o delikatnym nalocie. Bardzo słodka odmiana, posiadająca zawartość związków polifenolowych, bogata w wit B i C

Owocowanie: Nierównomierne

Wymagania: Preferuje stanowiska słoneczne. Owocuje dobrze zarówno na glebach żyznych jak i ubogich.

Świdośliwa olcholistna ’Martin’ (Amelanchier alnifolia ’Martin’)

Opis ogólny: Krzew dorastający do 3 m wysokości. Owocuje już w trzecim roku po posadzeniu ,co roku do 40-50 lat. Nadaje się na żywopłoty naturalne czy strzyżone. Roślina atrakcyjna dla pszczół i ptaków. W pełni mrozoodporna.

Owoce: Owoce są bogate w substancje mineralne, podobne w smaku do owoców borówki amerykańskiej, zawierają witaminy z grupy C i B, magnez, potas, mangan, fosfor oraz błonnik pokarmowy. Mają wysoką wartość przeciwutleniającą. Bardzo słodkie owoce

Owocowanie: Od połowy czerwca do połowy lipca.

Wymagania: Roślina łatwa w uprawie, mało wymagająca. Preferuje stanowiska słoneczne, ewentualnie lekko zacienione. Uniwersalna  roślina do sadzenia w ogrodach przydomowych oraz parkach. Nadaje się na żywopłoty naturalne czy strzyżone.

Świdośliwa olcholistna ’Honeywood’ (Amelanchier alnifolia ’Honeywood’)

Opis ogólny: Jest to krzew dorastający do 5 m wysokości. Charakteryzuje się sezonowym ulistnieniem, dekoracyjnym kwitnieniem, a także ładnie przebarwiającymi się w okresie jesiennym liśćmi, co powoduje, że stają się w tym okresie niezwykle malownicze. Rzadko atakowana przez szkodniki, całkowicie mrozoodporna.

Owoce: Fioletowe,kuliste,jadalne, owoce są bogate w substancje mineralne, podobne w smaku do owoców borówki amerykańskiej, zawierają witaminy z grupy C i B, magnez, potas, mangan, fosfor oraz błonnik pokarmowy.

Owocowanie: Na przełomie czerwca i lipca

Wymagania: Preferuje stanowiska słoneczne, ewentualnie lekko zacienione. Odmiana bardzo plenna z tendencją do przemiennego owocowania – zwykle owocuje obficiej co drugi rok, podobnie jak odmiana ‘Northline’. Uniwersalna roślina do sadzenia w ogrodach przydomowych oraz parkach. W 6-8 roku po posadzeniu należy przeprowadzić silne cięcie by usunąć zniszczone gałęzie i pobudzić roślinę do owocowania.

Świdośliwa olcholistna ’Thiessen’ (Amelanchier alnifolia ’Thiessen’)

Opis ogólny: Krzew silnie rosnący, do wysokości 5 m.Odmiana długowieczna  – 70 lat i więcej. Thiessen jest odmianą plenną , wcześniej kwitnąca i dojrzewająca od innych.

Owoce: Owoce bardzo duże, o średnicy do 17 mm, prawie kuliste, soczyste, o słodkim smaku. Odmiana preferowana przez amatorów.

Owocowanie: Świdośliwa olcholistna ‘Thiessen’ w warunkach polskich dojrzewa już pod koniec czerwca

Wymagania: Świdośliwe można sadzić  na każdym stanowisku. , jednak preferuje miejsca słoneczne lub półcieniste. Wymagania glebowe  nie powinny stanowić problemu, ponieważ rejony, gdzie występuje naturalnie są bardzo podobne do polskich warunków. Roślina bardzo źle znosi natomiast wysokie zasolenie gleby.  Warto pamiętać również o właściwym nawadnianiu.

Świdośliwa jajowata (Amelanchier ovalis)

Opis ogólny: Krzew osiągający do 2 m wysokości. Jest to gatunek europejski spokrewniony ze świdośliwami amerykańskimi.

Owoce: Owoce są zebrane po kilka sztuk, mają kształt kulisty, kolor ciemnoróżowy z sinym nalotem. Owoce świdośliwy mają słodki i soczysty miąższ podobny do borówki amerykańskiej stąd zwyczajowa nazwa borówka kanadyjska lub słodka aronia

Owocowanie: Zbieramy je od połowy czerwca do połowy lipca owocuje już w 3 roku od posadzenia.

Wymagania: Preferuje stanowiska słoneczne.  Polecana jest do ogrodów przydomowych, sadzona zarówno pojedynczo, jak i w zestawieniach barwnych z innymi drzewami dekoracyjnymi. Świdośliwa jest łatwa w uprawie, dobrze rośnie i obficie owocuje nawet na mniej zasobnych i średnio żyznych glebach o odczynie najlepiej obojętnym. Nie lubi miejsc podmokłych.