Dereń jadalny Szafer 2L

Opis ogólny: Odmiana derenia o pięknym ciemnoczerwonym kolorze owoców Polskiego pochodzenia wyhodowana w Arboretum Bolestraszyce. To najsłodsza i zdaniem wielu, najsmaczniejsza odmiana. Wyróżnia ją wspaniały smak jagód, które można zjadać na surowo lub przetwarzać na wiele sposobów. Ze względu na ładny kolor owoców, szczególnie atrakcyjnie wyglądają dżemy oraz marmolady. Jesienią krzew jest dekoracyjny z uwagi na przebarwiające się na czerwono liście. Dereń jadalny Szafer jest obcopylny. Oznacza to, że dobrze jest posadzić jeszcze minimum jedną dodatkową odmianę, aby prawidłowo owocował. Odmiana nie sprawia problemów, jest odporna na choroby i szkodniki. 

Kwiaty: Kwiaty są małe, żółte, skupione w główkowatych kwiatostanach, miododajne.

Kwitnienie: Kwiaty pojawiają się w marcu.

Liście: Liście zielone, długości 5-10 cm, ze specyficznie sierpowato wygiętymi nerwami i wydłużonym końcem. Jeśli jesień jest ciepła i słoneczna, liście wybarwiają się w kolorach żółci z delikatną czerwienią, ale najczęściej opadają brunatne po pierwszych przymrozkach. 

Owoce: Jedna ze smaczniejszych polskich odmian. Owoce o średniej masie ok. 3-5,5 g, kształtu gruszkowego, ciemnowiśniowe. Zawierają około 14% cukrów i 2,4% kwasów. Polecane  deserowo  jak i do wykonywania przetworów. 

Dojrzewanie: Odmiana średniowczesna, dojrzewająca równocześnie w pierwszej połowie września.

Stanowisko/wymagania: Dereń jadalny najpiękniej dojrzewa na pełnych słońca stanowiskach, jednak niewielki półcień również mu nie zaszkodzi. Roślina potrzebuje gleby żyznej i obfitej w wapń, która będzie stale i umiarkowanie wilgotna. Bardzo szkodzą mu tereny podmokłe, dlatego nie można przesadzić z jego nawadnianiem.

Pielęgnacja: Nie wymaga regularnego cięcia. Gdy po kilku latach roślina mocno się zagęści, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie.

Zimowanie: Świetnie radzi sobie w naszym klimacie. Mrozoodporna do -28°C. Zaleca się jednak by młode krzewy, na początku listopada obsypać ziemią (torfem), robiąc nad każdym z nich kopczyk ok. 30 cm wysokości lub okrywać agrowłókniną.