Dereń jadalny 2L

Opis ogólny: Dereń jadalny duży krzew ozdobny, który możemy formować niemal jak drzewko. Jego pokrój jest kulisty, a liście lśniąco zielone.

Kwiaty: Wypuszcza swe pąki kwiatowe na przełomie marca i kwietnia. Są one żółte i nieduże, za to intensywnie pachną. Zbierają się w luźne, okazałe i okrągłe baldachy.

Kwitnienie: Kwitnie w marcu i kwietniu. Kwiaty derenia są samopylne, ale najlepiej posadzić w ogrodzie minimum 2 różne odmiany aby krzyżowo się zapylały. Zagwarantuje to obfite, coroczne owocowanie. Każda z odmian jest odpowiednim zapylaczem dla wszystkich pozostałych.

Liście: Atrakcyjne liście. Posiadają eliptyczno-jajowy kształt, są intensywnie zielone i ostro zakończone. Dodatkowo, wraz ze zmianą pór roku, liście przechodzą metamorfozę koloru, barwiąc się na purpurowofioletowy odcień, co nadaje roślinie wyjątkowego wyglądu..

Owoce: Małe, czerwone, owalne, cierpkie, soczyście czerwone owoce. Posiadają intensywnie czerwony kolor i podłużny kształt, w środku zaś skrywają soczysty miąższ i wydłużoną pestkę. Owoce mają od 1,5 do 2,5 cm długości. Można je spożywać na surowo, jednak należy przyznać, że są wyjątkowo kwaśne, przez co w naturalnej formie niezbyt smaczne. Da się przyrządzać z nich jednak doskonałe przetwory, z których najbardziej znanym jest alkoholowa nalewka – dereniówka. 

Dojrzewanie: Owoce derenia jadalnego dojrzewają na przełomie sierpnia i września. 

Stanowisko/wymagania: Dereń jadalny najpiękniej dojrzewa na pełnych słońca stanowiskach, jednak niewielki półcień również mu nie zaszkodzi. Roślina potrzebuje gleby żyznej i obfitej w wapń, która będzie stale i umiarkowanie wilgotna. Bardzo szkodzą mu tereny podmokłe, dlatego nie można przesadzić z jego nawadnianiem.

Pielęgnacja: Dereń jadalny nie wymaga przycinania, jednak można wykonywać cięcie, w celu zagęszczenia drzewa. Wszystkie pędy skracamy wtedy do długości 70 cm i usuwamy wszystkie zniszczone gałązki

Zimowanie: Świetnie radzi sobie w naszym klimacie. Mrozoodporna do -28°C. Zaleca się jednak by młode krzewy, na początku listopada obsypać ziemią (torfem), robiąc nad każdym z nich kopczyk ok. 30 cm wysokości lub okrywać agrowłókniną.