Róża wielkokwiatowa Landora żółta 3L

Opis ogólny:  Piękna odmiana róży wielkokwiatowej w żółtym kolorze. Polecana do barwnych kompozycji z innymi różami, do nasadzeń parkowych, a także pojedynczo na stanowiska eksponowane. Nadaje się do również do uprawy w pojemnikach. Cechuje ją wigor, ciemnozielone liście oraz obfite kwitnienie. Osiąga około 1m wysokości.

Kwiaty: Kwiaty duże (o średnicy około 10 cm) najczęściej pojedyncze na pędzie o słodkim zapachu. Wyróżnia się głęboką zółtą barwą.

Kwitnienie: Róża wielkokwiatowa kwitnie od czerwca do października.

Liście: Liście zielone, skórzaste i błyszczące.

Stanowisko/wymagania: Rośnie bardzo dobrze w każdym miejscu i warunkach. Posadzona w lekkim półcieniu też sobie poradzi (potrzebuje minimum 6 godzin słońca dziennie). Doskonale wyglądała w samotnych nasadzeniach, jako dodatek do rabat bylinowych oraz w niewielkiej grupie.

Pielęgnacja: Róże wielkokwiatowe najlepiej kwitną na przyrostach tegorocznych, dlatego trzeba je przycinać co roku. U tych róż pozostawiamy od trzech do siedmiu pędów głównych (wybieramy pędy najmłodsze), a wszystkie pozostałe ścinamy równo z ziemią. Pozostawione pędy powinny tworzyć jakby czarę pucharu. Przycinamy je skracając na trzy–cztery oczka (licząc od ziemi), do wysokości 20–30 cm. Niżej (do 15 cm wysokości) można przyciąć pędy słabsze i cieńsze. Strona, w którą skierowane jest oczko wskazuje kierunek wzrostu młodego pędu. Najlepiej, gdy oczko położone najbliżej miejsca cięcia jest skierowane na zewnątrz krzewu, ponieważ oczko to da początek przedłużeniu gałęzi. Wszystkie pędy rosnące do środka krzewu należy systematycznie usuwać.

Zimowanie: Krzewy róż okrywamy dopiero po pierwszych przymrozkach – zwykle termin ten przypada na przełom października i listopada. Z okrywaniem róż nie należy się śpieszyć. Podstawę krzewów róż obsypujemy 20 cm warstwą ziemi ogrodowej. Warstwa ta ochroni podstawę pędu i system korzeniowy nawet przed dużymi spadkami temperatury. Na wierzch kopczyka dobrze jest ułożyć korę, liście lub trociny. Wyższe krzewy zabezpieczamy słomianym chochołem lub białą agrowłókniną. Materiały te ochronią pędy przed zimnymi wiatrami. Pędy korony związujemy, a następnie otulamy materiałem i zawiązujemy sznurkiem.

Pochodzenie: Niemcy.