Powojnik Jan Paweł II wielkokwiatowy 1L

Opis ogólny: Jedna z polskich odmian zaliczanych do grupy wielkokwiatowych, wcześnie kwitnących. Rozrasta się do 3-4 metrów. Powojnik nazwany na cześć Jana Pawła II został wyhodowany przez miłośnika powojników Jezuitę, brata Stefana Franczaka. W handlu ukazał się w 1979 roku, tuż po wyborze Karola Wojtyły na papieża. 

Kwiaty: Powojnik Jan Paweł II ma kwiaty pojedyncze, białoalabastrowe, zbudowane z 6 szerokich płatków. Duże, o średnicy około 13-14 cm. Pięknie kontrastują z liśćmi. W centrum kwiata znajduje się skupisko pylników o ciemnoczerwonych woreczkach pyłkowych zawieszonych na kremowych nitkach. Jak w przypadku wielu innych powojników wygląd kwiatów zmienia się podczas całego okresu kwitnienia. W czasie pierwszego w okolicach czerwca-lipca powojnika Jan Paweł II płatki kwiatów są, biało-alabastrowe bądź, białe z lekkim odcieniem różu. Pod koniec lata na białych kwiatach pojawia się różowa smuga.

Kwitnienie: Kwiaty zakwitają od czerwca. Powtarza kwitnienie aż do września. 

Liście: Zielone, trójlistkowe o gładkich brzegach blaszki liściowej. 

Stanowisko/wymagania: Można go sadzić w skrzyniach, głębokich donicach (>45cm), przy konarach lub płocie. Roślina może rosnąć na słońcu, w półcieniu albo cieniu. Powojniki do prawidłowego wzrostu gleby zasobnej w wilgoć i próchnicę, posiadającej odczyn obojętny. Podłoże musi być przy tym odpowiednio przewiewne (dla powojników nie nadają się ciężkie gliny). Szczególnie polecane są stanowiska w pobliżu ścian o wystawie wschodnio-południowej i zachodnio-południowej. Warto też pamiętać, że prezentowany gatunek zalicza się do tych lubiących mieć kwiaty w słońcu i korzenie w cieniu. 

Pielęgnacja: Jesienią warto obłożyć podstawę roślin kompostem lub rozłożonym, starym lub granulowanym obornikiem, a wiosną zastosować nawożenie mineralne. W sezonie nie zapominać o systematycznym podlewaniu.

Pielęgnacja: Nie warto bać się cięcia młodej rośliny - przycinanie wymusza na pnączach rozkrzewianie a w efekcie zagęszczenie się już od podstawy. Ciąć umiarkowanie i w kolejnych latach coraz wyżej, w pierwszym roku 30 cm od ziemi nad silnymi pąkami, w drugim ˗ 70 cm, a w następnych latach na wys. 150 cm. Cięcie powojników kwitnących wiosną i wczesnym latem należy ograniczyć do usuwania pędów uszkodzonych lub zamarłych, ewentualnie można je przycinać na wysokości około 1,5 m. Przycinanie zalecamy wykonać po przekwitnięciu aby powojnik miał szanse zakwitnąć ponownie na pędach tegorocznych.    

Podpory: Dzięki wytwarzanym ogonkom liściowym, łatwo porasta wszelkiego rodzaju siatki, tyczki, linki, słupki, kratki, płoty, ażurowe ścianki altan oraz pergole. 

Zimowanie: Mrozoodporny (strefa 4; do -34°C) dobrze znosi zimy w naszym klimacie. Zaleca się okrywanie na zimę młodych sadzonek, np. robiąc kopczyk 30 cm z ziemi lub torfu.  Powojnik nie jest pnączem zimozielonym.

Pochodzenie: Polska.